Raziel
Administrator
Dołączył: 20 Cze 2006
Posty: 64
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
 Wysłany: Śro 14:37, 21 Cze 2006 Temat postu: Jak zacząć. |
|
|
Skoro wiecie co to jest RPG powinniście wiedzieć jak się przygotować do swojej pierwszej przygody. Na początek niestety musicie znaleźć przynajmniej jeszcze jedną osobą, która zechciała by z Wami zagrać. Otóż by grać w RPG wystarczą dwie osoby i trochę czasu.
Jedną osobą jest gracz, który wymyśla postać, w którą chce się wcielić, nadaje jej kształt i koloryt. Decyduje kim taka osoba jest. Czym się zajmuje, co lubi robić. Dla przykładu gracze ustalili, że ich przygoda rozgrywać będzie się w średniowiecznej Anglii. Wobec tego jeden z graczy kreuje sobie postać Szkota. Dumnego z siebie wojownika wywodzącego się z mało znaczącego klanu Magtarta. Jest on niedużego wzrostu (169), jest przystojny, wysportowany i zaprawiony w podróżach. Ma długie sięgające ramion, lekko kręcące się, w kolorze czarnym włosy, uwielbia jazdę konną, podróże, dobrze zjeść i wypić. Nie ważne dla niego jest gdzie sypia, ale nie lubi jak się go obraża biorąc za żebraka. Ma swoją dumę i będąc obrażanym wpada w szał. Właśnie w takiego bohatera wciela się jeden z graczy. Oczywiście ta postać jest tylko przykładem i to kiepskim, ale po części widać na czym może polegać wybranie sobie swojej postaci. Jeśli zamierzamy naszą postacią grać dłużej proponuję dorobić jej historię. Dać jej rodziców, znajomych, wrogów i jakąś motywację, która pchnęła ją w świat.
Gdy już mamy gotową postać, jej cechy charakteru, wiemy już mniej więcej co dana postać lubi robić powinniśmy pogadać z tzw. Mistrzem Gry. W grze musi brać udział przynajmniej jeden gracz, musi też być mistrz gry. Jest to taka osoba, która można by rzec jest bogiem. To od niego zależy wszystko co nasza postać widzi, słyszy i czuje. Od niego zależy czy zginiemy teraz, później czy wcale. On ma bardzo odpowiedzialną rolę, gdyż musi godzić realizm sytuacji w jakiej znajdują się postacie graczy z jej fikcyjnym istnieniem. Chodzi mi tu o magię, która nie istnieje (niekoniecznie), a której efekty trzeba jakoś zinterpretować. Otóż mistrz gry oprócz tego, że decyduje o losach graczy musi im stworzyć miejsce w którym będą mogli zacząć. Musi stworzyć świat w którym będzie się toczyła przygoda. Świat jaki jest wszyscy wiedzą jednakże w konwencji fantasy przyjęło się dodawać do dawnych, zamierzchłych czasów własne elementy. Najczęściej zmienia się mapy światów, rysuje się je, wymyśla nazwy dla poszczególnych krain. Opisując mniej lub więcej ich charakter, zaludnienie i tym podobne sprawy [niektórzy robią z tego całą sztukę układając historie, drzewa genealogiczne władców, rozmieszczenie ras na globie, nastroje polityczne pomiędzy państwami i tym podobne rzeczy - prawda Corwin]. Oczywiście ideę świata można spłycić i umieścić po prostu postacie gdzieś na kartach historii naszej staruszki Ziemi, w miejscu które nie koniecznie istniało. Można też przenieść graczy w przyszłość do miejsc odległych o miliony lat świetlnych do świata opanowanego przez megakorporacje. Można też pozostać na staruszce Ziemi i nie ruszając się z domu zostać strażakiem (wiecie jaki ubaw). Każda z możliwości jest dobra. Którą wybierzecie zależy tylko od was. Mnie np. bardziej ciągnie w klimaty fantasy, gdzie wcielam się w postać krasnoluda, marudy. Niektórzy wolą być strażnikami gwiezdnymi, komandosami, płatnymi zabójcami, terrorystami, elfimi tancerzami wojny, najemnikami, magami ja wolę być krasnoludem i ściskając w dłoni swój topór przeć uparcie przez to bagno (aktualna przygoda). Pomysłów na światy jest miliony, a wymyślanie ich to niezła zabawa sama w sobie.
Nie tylko świat się liczy ważna też jest przygoda. To od niej zależy czy gracz bądź gracze dobrze się będą bawić. Gdy gracie we dwójkę mistrz gry ma tym bardziej utrudnione zadanie gdyż musi nadrabiać fabułą przygody, opisywać świat i sytuację w której znalazł się gracz, a także wcielać się w bohaterów niezależnych. Każda przygoda powinna zawierać fabułę. Co to jest fabuła nie muszę Wam chyba tłumaczyć. A jeśli nie macie pomysłów na własne fabuły proponuję obejrzeć jeden odcinek Xeny, spisać jego treść, trochę przerobić i już fabuła gotowa. Lepszym rozwiązaniem jest zerknąć do artykułu 100 pomysłów na przygody a najlepszym wymyślić ją samemu. Fabuła jest ważna i bardzo istotna podczas gry. Musi ona zawierać swój początek. Musi się jakoś zaczynać, gracze powinni wiedzieć że już są na właściwym wątku (chociaż znam przypadek gościa który poprowadził przygodę i gdy dopiero się skończyła dowiedzieliśmy się o jej fabule - to był szok, wczucie maksymalne). Fabuła powinna mieć najlepiej kilka wątków pobocznych (szczególnie gdy prowadzimy jednemu graczowi). W fabule powinniśmy uwzględnić także kilku bohaterów niezależnych. Są to takie istoty, z którymi można pogadać i które mają najczęściej za zadanie pchnąć akcję dalej. Może to być karczmarz, który opowie historię dręczonej przez zbójców wioski, może to być kapłan, który zbłądził i szuka krwi dziewicy w celu zbawienia. Może to być ktokolwiek kogo sobie tylko potrzebujesz by popchnął drużynę do przodu. Jest wiele sposób na kreowanie BN (bohaterów niezależnych) istnieje nawet teoria, że najciekawszych wymyśla się w trakcie przygody. Ważnym jest jednak by takiego bohatera, który ma wnieść coś do przygody lub w niej pozostać na dłużej, dopieścić troszkę i włożyć serce w jego wykreowanie. W grze jeden na jeden zazwyczaj postaci gracza towarzyszy BN, który jest jakby drugim graczem, tyle tylko, że odgrywanym przez Mistrza Gry. Bohaterowie ci podróżują razem, razem walczą z przeciwnościami losu i razem ratują się z opresji. Przygoda oprócz wprowadzenia, bohaterów niezależnych powinna mieć także cel. Celem może być nagroda (najczęściej spotykane) może być także wyzwolenie jakiejś osoby tudzież jej zabicie. Może to być także włamanie się do czyjegoś domu, może to być zdobycie serca pięknej panny, czy poprowadzenia swego oddziału do zwycięskiej bitwy. Celem może być wszystko co skłoni graczy do podjęcia trudu aby go osiągnąć.
Gdy mistrz gry przygotuje już świat, fabułę przygody, jej wprowadzenie, bohaterów niezależnych i wyznaczy cel jaki drużyna ma osiągnąć, można już tylko zacząć zabawę. Gracz ma swoją postać, postać która dopieszczona jest pod względem historii, opisu cech charakteru, ma swoich wrogów i przyjaciół wie czego w życiu chce. A mistrz gry wie co w najbliższej przyszłości daną postać spotka, można już tylko zasiąść i przenieść się w świat wyobraźni. Wyobraźni która porwie nas gdzieś tam hen daleko, która pozwoli odpocząć naszym zmęczonym od pracy członkom (bez skojarzeń proszę). Można się połączyć ze swą postacią wejść w jej skórę i zobaczyć świat mistrza gry jej oczami. Niekiedy by sobie w tym dopomóc stosuje się pewne akcesoria o których możecie przeczytać w oddzielnym artykule, niekiedy do gry nie potrzebne jest nic prócz czasu. To jaką formę wybierzecie zależy od Was ja do niczego nie zmuszam, a tylko ukazuję drogę. Zasiądźcie więc uzbrojeni w przygodę i postaci graczy w kręgu i zastanówcie się czy potrzebujecie akcesoriów.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
